پرخاشگری نوجوانان در قالب بلند صحبت کردن و داد زدن و اخم و قهر کردن ، حوصله نداشتن و گریز از بحث و از این قبیل همگی پدر و مادر را به شدت نگران‌می کند . حال آنکه اتفاق چندان‌عجیبی رخ نمی دهد. نوجوان در حال رشد سریع بدنی است. رشدی سریعتر از رشد روانی وی. هورمون های رشد کار را سخت می کند!
این امر فشار و استرسی را بر نوجوان وارد می آورد که خود هم از آن آگاه نیست، لذا بهم می ریزد و کنترل گاها و موقتا از دست خارج می شود.
در برابر اعتراض و واکنش والدین نوجوان‌می گوید که قصدی نداشته، اما باور نمی کنیم! لذا زبان و درک‌مشترک بین والد و فرزند آسیب می بیند.
چه باید کرد؟!
درک شرایط بلوغ و نوجوانی
درک تأثیرات این‌تغییرات بر عملکرد نوجوان
صبوری و تحمل والدین
نادیده گرفتن بجا
همه و همه در بستر زمان به نوجوان فرصت می دهد نقاط ضعف خود را در حمایت والدین متوجه شود و بعضا متاثر از رفتارهای خود شود.
این فرصت را به نوجوانان مان بدهیم
